Interpretacja indywidualna z dnia 8 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.117.2024.2.ZK

Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi b+r, o której mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, począwszy od roku 2022, tj. po przekształceniu w sp. z o.o., w zakresie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych tworzących halę produkcyjną?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lutego 2024 r., wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi b+r, o której mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, począwszy od roku 2022, tj. po przekształceniu w sp. z o.o., w zakresie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych tworzących halę produkcyjną.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 kwietnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z o.o., powstałą zgodnie z przepisami prawa polskiego z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w styczniu 2022.

Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski oraz jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce. Spółka nie posiada zagranicznych zakładów w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, ani nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Koszty kwalifikowane, o których mowa we wniosku, nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie. Nie zostały one również odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na (…).

Spółka wyodrębni koszty kwalifikowane poniesione w ramach działań badawczo-rozwojowych w odrębnej ewidencji rachunkowej, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. z 18 sierpnia 2020 r., Dz. U. z 2020 r., poz. 1406).

Wnioskodawca, który specjalizował się w produkcji z materiałów drewnopochodnych opracował innowacyjne rozwiązania rozszerzając swoją ofertę czyniąc ją bardziej konkurencyjną pod względem funkcjonalności, ceny i jakości. Nowo opracowany produkt łączył dotychczasowe doświadczenia w przetwórstwie płyt z niewykorzystywaną dotychczas przez Wnioskodawcę technologią (…) z której miały być wykonywane (…). Opracowując do produkcji (…) zaprojektowano i wdrożono unikatowe rozwiązanie (…) dzięki (…). Rozwiązania, które wyróżniały opracowany (…) od (…) innych producentów, zostały zgłoszone do ochrony w Urzędzie Patentowym RP a ich innowacyjność potwierdził wydany przez Urząd patent (…) oraz wzór przemysłowy (…).

W celu uruchomienia produkcji opracowanych wyrobów Wnioskodawca w 2019 roku, z własnych środków, wybudował na terenie zakładu produkcyjnego nową halę w której uruchomił nowoczesną, technologicznie innowacyjną linię produkcyjną w skład której weszły między innymi sterowane numerycznie obrabiarki, zrobotyzowane stanowisko gięcia oraz automatyczna malarnia proszkowa. Zakupione zostało najnowocześniejsze specjalistyczne oprogramowanie komputerowe do projektowania przestrzennego, oraz opracowano dedykowane do specyfiki zakładu oprogramowanie do zarządzania produkcją. W efekcie wykonanych działań wdrożony został bardzo innowacyjny proces produkcji, który pozwolił na zoptymalizowanie czasu produkcji, kosztów materiałowych, a przede wszystkim umożliwił produkcję bardzo nowoczesnych i konkurencyjnych cenowo wyrobów, które znalazły uznanie na rynku krajowym i europejskim. Proces wprowadzania do produkcji nowej, innowacyjnej technologii pozwolił również Wnioskodawcy nabyć wiedzę jak lepiej i skuteczniej zarządzać produkcją.

Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego w następujący sposób:

- W wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej, stali się Państwo jednoosobową Spółką kapitałową. Spółka miała jednego udziałowca – B.H. - w dniu przekształcenia tj. 24/01/2022. W dniu 25/01/2022 do spółki dołączył drugi udziałowiec – T.H.

- Od 2022 do teraz, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej.

- Wniosek dotyczy następujących środków trwałych:

- centrum obróbcze CNC,

- formatyzerka pionowa kappa,

- prasa hydrauliczna,

- prasa rewolwerowa,

- prasa hydrauliczna,

- zrobotyzowane stanowisko do załadunku i rozładunku prasy,

- system transportu płyt (…).

Wśród środków trwałych nie znajduje się budowla ani budynek.

- Wszystkie wyżej wymienione środki trwałe objęte wnioskiem zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i podlegają amortyzacji zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT. Odpisy stanowią koszt uzyskania przychodu dla spółki.

- Wszystkie środki trwałe, których dotyczy wniosek, wykorzystywane są w całości do działalności badawczo-rozwojowej.

- Utworzona w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej, Spółka z o.o. kontynuuje metodę amortyzacji przyjętą przez Przedsiębiorcę przekształconego i uwzględnia dotychczasową wysokość odpisów amortyzacyjnych.

- Spółka dokonuje/zamierza dokonać odliczenia z tytułu ulgi B+R, zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 updop.

Pytanie

Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi b+r, o której mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, począwszy od roku 2022, tj. po przekształceniu w sp. z o.o., w zakresie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych tworzących halę produkcyjną?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zarówno przed jak i po przekształceniu, Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe na podstawie przepisów o rachunkowości. Wnioskodawca uważa, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wykorzystywanych do działalności stanowią koszty kwalifikowane ulgi badawczo-rozwojowej i mają bezpośredni związek z realizowanymi założeń ulgi B+R.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez działalność badawczo-rozwojową, rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast, przez badania naukowe, zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozumie się:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Uzupełniając powyższą definicję należy wskazać na art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zgodnie z którym badania naukowe są działalnością obejmującą:

1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Powyższe definicje ustawowe, pozwalają na wyróżnienie cech charakterystycznych dla prac badawczo-rozwojowych. Tym samym, są one twórcze, systematyczne, oraz mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność nosi znamiona twórczej, jeśli jej efektem są innowacyjne rozwiązania, które w wyraźny sposób odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika, a rezultat działalności powinien być odpowiednio ustalony i mieć charakter indywidualny i oryginalny.

Wnioskodawca instalując halę, podjął działalność b+r, skupiając się nad poprawą istniejącego procesu produkcji. W efekcie przeprowadzonych testów produkcyjnych Wnioskodawca opracował i wprowadził optymalizację procesu produkcji.

W wyniku poniesionych nakładów na stworzenie hali Wnioskodawca zwiększył zasoby wiedzy w firmie i wykorzystał je do stworzenia nowych zastosowań. Nowy ulepszony proces produkcji doprowadził także do poprawy jakości produktów, minimalizacji defektów, odpadów oraz do poprawy precyzji produkcji.

Podjęte działania, zdaniem Wnioskodawcy, spełniają definicje innowacyjnych i pozwalają na zastosowanie ulgi badawczo-rozwojowej w zakresie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych tworzących linię produkcyjną. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie warunki do zastosowania ulgi tj.:

1) Wnioskodawca poniósł koszty na działalność b+r,

2) koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych,

3) koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów,

4) koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie,

5) kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,

6) Wnioskodawca w zeznaniu rocznym podatkowym wykaże koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7) Wnioskodawca wyodrębni w ewidencji rachunkowej koszty działalności b+r.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową może, zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ująć jako koszt kwalifikowany zaliczane do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wymienionych wyżej środków trwałych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zauważyć należy, że interpretacja indywidualna nie dotyczy potwierdzenia, że prowadzona działalność, opisana w stanie faktycznym, stanowi działalność badawczo-rozwojową.

W myśl art. 551 § 5 ustawy z 15 września 2020 r. Kodeks Spółek Handlowych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 18, dalej „KSH”):

Na podstawie art. 553 § 1-3 KSH:

Przytoczony przepis art. 551 § 5 KSH ustanawia ogólne uprawnienie do przekształcenia dla przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, wykonujących we własnym imieniu działalność gospodarczą. Szczegóły tej procedury zostały przez ustawodawcę uregulowane w art. 584¹ i następnych KSH.

W wyniku przekształcenia, zgodnie z art. 584² § 2 i 3 KSH:

Samo rozwiązanie konstrukcyjne przekształcenia wiąże się z zasadą następstwa prawnego (spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego).

Kwestię sukcesji podatkowych praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm., dalej jako „O.p.”).

Zgodnie z art. 93a § 4 O.p.:

Na podstawie art. 93e O.p.:

W myśl art. 112b O.p.

Z uwagi na treść art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, należy stwierdzić, że z ograniczeniami wynikającymi z zastosowania art. 93e Ordynacji podatkowej, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która powstanie w wyniku przekształcenia osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki przekształcanej osoby fizycznej.

Zatem, aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i obowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych oraz ustalić, jakie przepisy w konkretnej sytuacji mogą znaleźć zastosowanie. Odrębne ustawy to każdy akt prawny rangi ustawowej, zarówno z zakresu prawa podatkowego, jak i pozapodatkowego.

Jednocześnie, należy mieć na uwadze, że istotą przekształcenia jest zmiana formy prawnej, w której funkcjonuje dany podmiot. Podmiot przekształcany nie jest traktowany jako podmiot likwidowany, gdyż prowadzona przez niego działalność, przy wykorzystaniu tego samego majątku, będzie kontynuowana w innej formie prawnej. Skutkiem przekształcenia jest wstąpienie we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształcanego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT” lub „udpop”):

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 updop,

Innymi słowy, wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów, chyba że dochodzi do odpłatnego zbycia tych wartości (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop). Wydatki te mogą być zaliczane w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z przepisami podatkowymi (art. 15 ust. 6 updop). Przy czym – co wymaga szczególnego podkreślenia – odpisy amortyzacyjne stanowią odrębną kategorię kosztów podatkowych, bowiem ustawodawca odrębnie uregulował ich potrącalność.

Składniki majątku stanowiące środki trwałe i wartości niematerialne i prawne zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16a-16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle art. 16a ust. 1 updop:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 4b updop:

za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową:

 a) wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne,

 b) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie składników majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli rzeczy te lub prawa nie były amortyzowane.

Zgodnie z art. 16g ust. 9 updop,

W myśl art. 16g ust. 18 updop:

Jak wskazano w art. 16h ust. 3 updop:

W myśl art. 16h ust. 3d updop:

Stosownie do art. 16h ust. 4 updop:

Zatem, w przypadku przekształcenia jednoosobowego przedsiębiorcy w spółkę kapitałową (w tym w spółkę z o.o.) występuje tzw. „kontynuacja amortyzacji”, tj. spółka kapitałowa powstała na skutek przekształcenia jednoosobowego przedsiębiorcy kontynuuje metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcany oraz uwzględnia dotychczasową wysokość odpisów amortyzacyjnych, stosowaną przez poprzednika prawnego.

Z kolei regulacje dotyczące stosowania ulgi badawczo-rozwojowej zostały odzwierciedlone w art. 18d updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop,

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Stosownie do art. 18d ust. 3 updop,

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

W myśl art. 18d ust. 6 updop,

Stosownie do art. 18d ust. 7 updop,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

 1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

 2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

 3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 updop,

Natomiast, stosownie do art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym,

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

 1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

 2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy updop,

 3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,

 4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy updop., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

 5. jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

 6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

 7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

 8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

 9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że od 2022 r., prowadzona przez Państwa działalność, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, a wskazane w opisie stanu faktycznego środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i podlegają amortyzacji zgodnie z art. 16a ust. 1 updop. Odpisy stanowią dla Państwa koszt uzyskania przychodu. Wszystkie środki trwałe, których dotyczy wniosek, wykorzystywane są w całości do działalności badawczo-rozwojowej.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 3 updop w zakresie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, tworzących halę produkcyjną, począwszy od 2022 r. Do środków trwałych, od których chcą Państwo dokonywać odpisów amortyzacyjnych w ramach kosztów kwalifikowanych ulgi B+R należą:

- centrum obróbcze CNC,

- formatyzerka pionowa kappa,

- prasa hydrauliczna,

- prasa rewolwerowa,

- prasa hydrauliczna,

- zrobotyzowane stanowisko do załadunku i rozładunku prasy,

- system transportu płyt (…).

Wśród środków trwałych nie znajduje się budowla ani budynek.

Wszystkie te środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i podlegają amortyzacji zgodnie z art. 16a ust. 1 updop. Odpisy stanowią koszt uzyskania przychodu dla spółki. Środki trwałe wykorzystywane są w całości do działalności badawczo-rozwojowej. W uzupełnieniu wniosku wskazują Państwo, że utworzona w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej spółka z o.o. kontynuuje metodę amortyzacji przyjętą przez Przedsiębiorcę przekształconego i uwzględnia dotychczasową wysokość odpisów amortyzacyjnych. Spółka wyodrębni koszty kwalifikowane poniesione w ramach działań badawczo-rozwojowych w odrębnej ewidencji rachunkowej, o której mowa w art. 9 ust. 1 updop.

W kwestii zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych opisanych w stanie faktycznym i wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, należy stwierdzić, że w myśl powołanego wyżej art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d updop, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 updop, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Sformułowanie to oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl wskazanego przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Należy także dodać, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, powstała z przekształcenia przedsiębiorcy (osoby fizycznej) wykonującego we własnym imieniu działalność gospodarczą, może kontynuować metodę amortyzacji na zasadach przyjętych przez podmiot przekształcany z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Skoro, jak wskazali Państwo w opisie stanu faktycznego, wymienione środki trwałe są wykorzystywane w całości do działalności badawczo-rozwojowej i spełniają Państwo pozostałe warunki w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej, to odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych mogą stanowić koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi b+r, o której mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, począwszy od roku 2022, tj. po przekształceniu w sp. z o.o., w zakresie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych tworzących halę produkcyjną, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko Państwa sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).